Dat is niet het geval.
Meer motivatie ontbreekt…en het is nog onjuist ook.
Soms vraag je je wel eens af of het rechters of stagiaires zijn waarmee je te maken hebt. Er staat een naam van een rechter onder, maar gezien de inhoud van het besluit zou dit ook opgesteld kunnen zijn door een stagiaire, en dan niet eens een met studie rechten…
Dit keer ging het om de alimentatie voor mijn dochter. Nadat in 2012 mijn ex de deurwaarder loonbeslag had laten leggen, waren mijn inkomsten gedaald, tenminste het beschikbare deel wat over bleef, reden om gelijk herziening alimentatie aan te vragen voor beide kinderen. Het proces voor zoon moet nog beginnen en dat voor dochter heeft inmiddels alle fasen van beroep doorlopen (besluit 1e aanleg, beroep en nu kwam het besluit in mijn grondwettelijke klacht van het grondwettelijk hof, Ustavni Soud).
Kort de situatie financieel :
Loonbeslag (sinds april 2012) liet me omgerekend 360 Euro over als beslagvrije voet.
Ik had als lasten 260 Euro huur, 200 Euro reiskosten woon-werk, eigen behoefte volgens norm 140 Euro. Alles per maand.
Dit levert op als mogelijkheid voor alimentatie via een eenvoudige rekensom :
360 – (260+200+140) = minus 240 Euro.
Hierin komt in de 2e helft van 2013 enige verbetering. Ik word werkloos.
En heb daarmee geen reiskosten woon-werk meer. De beslag vrije voet daalt echter ook 40 Euro, hiermee ontstaat als mogelijkheid voor alimentatie :
320 – (260+140) = minus 80 Euro.
Ik kom dus zo inmiddels al 2 jaar geld tekort, wanneer ik in begin 2014 besluit naar Nederland terug te keren (zie eerder: politie aan de deur, men start een strafproces tegen mij, reden om uiteindelijk de moeilijke keuze te maken om terug te gaan naar Nederland : https://eelze.nl/2019/07/16/totale-paniek/ )
In Nederland heb ik voorlopig geen werk, inmiddels 50+, daar zitten werkgevers niet op te wachten (leeftijdsdiscriminatie bestaat niet…..).
Dus bijstand.
Met een voorschot voor inrichting huis welke terugbetaald dient te worden.
Normaal gesproken bestaat in Nederland de regel dat in bijstand max. 50 Euro beschikbaar is voor alimentatie, dan wel aflossen schulden. Niet voor beide. In mijn geval is er dus geen ruimte meer voor alimentatie.
Dus wat hadden de rechters in 1e aanleg en in beroep moeten besluiten op mijn verzoek over alimentatie voor dochter?
U denkt nihil stelling?
Fout. U denkt volgens Nederlandse logica. Als u het blog gevolgd heeft dan had u kunnen weten dat in Tsjechië alimentatie niet berekend wordt. Ook nu niet. De alimentatie voor dochter (180 Euro per maand) blijft dus gewoon staan (waarmee te verwachten is dat voor zoon ook de alimentatie zal blijven staan). Wel heeft mijn dochter haar studie afgebroken (dom) en is gaan werken en daarmee in eigen onderhoud gaan voorzien. Vanaf dat moment verviel dan wel weer de alimentatieplicht.
180 Euro (met evt. voor zoon ook nog 140) uit een beslagvrije voet van 360 resp. 320 Euro? Beetje erg onmogelijk. Reden om dus een grondwettelijke klacht in te dienen ( Ustavni stiznost), soort van cassatie, omdat een aantal van mijn grondwettelijk geborgde rechten geschonden zijn. Bijv. recht op een eerlijk proces (waar is de berekening?), recht om te leven op minimaal de min.sociale standaard (zelfs geborgd in EU verdragen).
Deze week kwam de beslissing. Met commentaar van advocate “er is wel erg weinig motivatie in het besluit”. Dus zoeken of ik motivatie kon vinden. Niet.
Het was in het Tsjechisch, dus Google Translator erbij. Nog eens zoeken naar de motivatie. Niet. Het enige wat dan mogelijk de motivatie zou zijn is het volgende (via Google dus) :
De totale ruimte voor cassatie-interventie van het Constitutionele Hof is dus zeer versmald, met als gevolg dat de beoordelingskracht ervan alleen is geconcentreerd beoordelen of het een geheel 'extreme' beslissing is op basis van pure willekeur, respectievelijk. die anders het recht van de partij op een eerlijke hoorzitting teniet zou doen proces. Dat is hier echter niet het geval.
Volgens mij is “dat is hier echter niet het geval” fout. Er is sprake van willekeur. Er is geen enkele objectieve berekening gedaan naar de mogelijkheden tot betalen van alimentatie en in welke mate.
Maar leg dat de stagiaire eens uit….
Vooral omdat ze de leugens van de lagere rechtbanken herhaalt :
De rechtbanken wezen ook op de “vrijwillige” methode van beëindiging van het dienstverband klager die het verlies van zijn inkomsten veroorzaakte.
Als de deurwaarder mij de middelen ontneemt om naar mijn werk te kunnen reizen, dan is er niks vrijwilligs aan het beëindigen van het dienstverband. Dat is afgedwongen door de deurwaarder.
Bovendien, hoe tegenstrijdig het ook lijkt, steeg daarmee mijn mogelijkheid tot betalen van alimentatie. Weliswaar van minus 240 tot minus 80 Euro….maar toch een verbetering van 160 Euro!
Werken kostte me meer dan werkloos zijn…..
Hier de hele uitspraak, in het Tsjechisch dit keer vanwege ontbrekende vertaling. Waarover binnenkort meer.
In het volgende blog eerst de besluiten in 1e aanleg en beroep die aan deze beslissing van het Grondwettelijk Hof vooraf gingen.