Strafzaak : in beroep (2)

2 oktober 2019 Uit Door Eelze60

In dit deel iets meer over de inhoudelijke kant van het besluit zoals door de rechter genomen in deze zaak in beroep.
Zonder uitgebreid in te gaan op het maar liefst 18 bladzijden tellende besluit. Veel feiten worden in het besluit 2 of 3 keer herhaald, zo vul je wel papier, lijkt het een heel gewichtig (in grammetjes zeker) besluit, maar volgens mij had het ook in 6 bladzijden gekund, waarmee het ook een overzichtelijker en leesbaarder besluit zou zijn geweest. Ik vermoed dat dat nu niet echt de bedoeling is, veel blabla en mist is de standaard in Tsjechische rechtspraak.

Gewoon een paar punten uit het besluit. Met de uitsmijter aan het einde van de blog. Een dubbele uitsmijter zelfs.

Reiskosten woon-werk.
Citaat :

De rechter vond die 7000-8000 CZK aan reiskosten te hoog en komt met een eigen berekening met alleen de brandstofkosten. In het hoger beroep (inderdaad, er zijn nog wat blogs te gaan) dat volgde heb ik gevraagd naar het merk en type auto, want een auto die alleen brandstof als kosten heeft is vrij revolutionair. (vooruitlopend op het hoger beroep : op die vraag kwam geen antwoord)

De boedelscheiding.
Heel veel aandacht werd besteed (meerdere bladzijden in de uitspraak) aan de boedelscheiding waar een Nederlandse rechter een besluit in had genomen. Schijnbaar wou men de uitkomst niet accepteren. En dat deed men uiteindelijk feitelijk ook niet :

Een Nederlandse beslissing formeel niet erkennen mag in EU verband niet, maar ik had dus toch maar die ruim 700.000 CZK, mijn deel uit de boedelscheiding (volgens Nederlands recht bedoeld voor mij zodat ik ook weer een huis kan inrichten, evt. kopen) , maar moeten gebruiken voor alimentatie. Hetgeen dus die feitelijke niet-erkenning van een Nederlands gerechtelijk besluit is. Uiteraard had ik dat geld opgenomen voor actuele behoeftes (beter : voor behoeftes die ik voorzag i.v.m. herinrichten) en het andere is gewoon een suggestieve uitspraak van de rechter. En daar zijn meer voorbeelden van….

Ontslag.
Bij mijn werkgever AVL kreeg ik ontslag i.v.m. reorganisatie. Ik mocht direct naar huis, kreeg i.v.m. de opzegtermijn mijn salaris direct uit betaald en lees hier wat de rechter daar van vond :

In geleidelijke opnames : ik pinde.
Ja en als ik op 18.4.2012 bericht krijg van een op handen zijnde beslaglegging op mijn bankrekening dan kan mij niks verweten worden over wat ik deed tussen 10.4.2012 en 18.4.2012 lijkt mij. En ook al zou ik het daarna opgenomen hebben : dit was vooruitbetaald loon voor de komende periode, stel dit zou in beslag genomen zijn als bankbeslag (zonder inachtneming van de regels omtrent loonbeslag met beslagvrije voet), waar had ik dan de huur, levensonderhoud etc. van moeten betalen ?
Wat wordt hier bewezen? Dat de rechter zijn eigen interpretatie van de waarheid er op na houdt….

De redelijkheid van de alimentatie (volgens de rechter) :
Zoals eerder genoemd, elke vorm van berekening ontbreekt in Tsjechië bij het vaststellen van de alimentatie. Om aan te tonen dat het best wel goed was wat die civiele rechtbanken uit de duim gezogen hadden, bedient de rechter zich van een niet-wettelijke tabel, ooit voorgesteld als richtlijn door de toenmalige minister van justitie :

Het eerste deel is wat de tabel als alimentatie geeft voor resp. beide kinderen in de verschillende situaties. Dit is dan in lijn met de civiele uitspraken….
Foutje : ik had geen inkomen van 1700 Euro tot 10.1.2011 maar tot 30.09.2010. In de tussenliggende periode had ik geen inkomsten, was vertrokken naar Tsjechië om daar werk te vinden dicht bij de kinderen.
Fout : een tabel, niet eens officieel, voor Tsjechië kan uiteraard niet gebruikt worden voor de situatie dat ik in Nederland woon. In het Bonomi-report (eerder al eens genoemd) wordt gewaarschuwd voor het gebruik van tabellen :

Waarbij Bonomi tabellen nog linkt aan administratieve bepaling van alimentatiehoogte i.p.v. in een civiele zaak voor de rechtbank, laat staan een strafzaak.
Op onnavolgbare wijze wordt vervolgens de strafrechtelijke alimentatiehoogte vastgesteld op 100 Euro per kind, rekening houdend met heel veel factoren, op papier, maar dat blijkt verder nergens uit. Geen berekening.
Zelfs niet in strafrecht. Dat hoeft mogelijk ook niet want de EU regels inzake alimentatie zijn civiele regels……het zou echter wel handig zijn om op grond van het EVRM art. 6, recht op eerlijk proces, en de mogelijkheid tot een inhoudelijk beroep, om te beschikken over een berekening.

Voor zover wat zaken uit de uitspraak, één belangrijke, en echt het meest absurde, komt nu. De beloofde (dubbele) uitsmijter.

Bevoegdheid rechtbank.
Ik woon in Nederland ten tijde van het niet betalen van alimentatie, in Nederland geen strafbaar feit, de Tsjechische rechter is daarmee niet bevoegd. Zie ook https://eelze.nl/2019/07/27/post-u-bent-veroordeeld-tot-9-maanden/
Wat vindt de rechter daarvan?
Niks.
Op bladzijde 14 heel veel verwijzingen naar het civiele en dat strafrecht in de hoogte van alimentatie mag afwijken van civiel recht, maar niks over de bevoegdheid.
Wel worden de (verplichte volgens EU recht) prejudiciële vragen, waaronder die over bevoegdheid van de rechter, ter zijde geschoven met de volgende motivatie :

Zo maak je je er dus als rechter gemakkelijk vanaf, zonder enige vorm van daadwerkelijke motivatie “ik zie geen reden”. Klaar.

Zoals al aangekondigd :
Hoger Beroep !

Voor de liefhebber : hier de hele uitspraak.


En omdat de rechter er iets van vond, werd de straf verhoogd van 9 naar 12 maanden voorwaardelijk, met onmogelijk uitvoerbare voorwaarden.
Hij leek niet blij te zijn met mij.

Wordt vervolgd.