Oeps, beroep was al geweest

24 oktober 2021 Uit Door Eelze60

Veroordeeld zonder recht op verdediging, zonder oproep

Post. Aangetekend. Dat is hier 9 van de 10 keer iets van een rechtbank uit Tsjechië. Ik verwachtte rond deze tijd de oproep voor het ingediende beroep tegen de veroordeling tot 12 maanden onvoorwaardelijk wegens het niet (kunnen) betalen van alimentatie.
De brief was echter veel dikker…..het kon de gevraagde transcriptie van de vorige zitting zijn.
Dat was het dus niet, het was het besluit in beroep.
(zie ook vorig blog, het laatste besluit, hier wat uitvoeriger).

Dit beroep was mijn laatste kans, daarna is de straf uitvoerbaar. Dit beroep diende dus zonder recht op verdediging. Mijn laatste kans…..weg.
We spreken over een EU-lidstaat, via een Europees Aanhoudings Bevel kan ik nu overal in de EU aangehouden worden en overgeleverd worden aan Tsjechië. Waarbij de rechter in het land waar ik aangehouden wordt volgens EU recht niet eens mag controleren of de uitspraak en het proces correct zijn, want Tsjechië is een EU-lidstaat en daarmee voldoet de uitspraak automatisch aan alle vereisten op een eerlijk proces, ook al is dat niet waar.

Op die dag knapte er iets bij mij. Burnout. Niet in staat om 5 meter te lopen.
Inmiddels een aantal weken verder gaat het wat beter, maar nog niet goed.

Inhoudelijk klopt van het besluit zoals gewoonlijk ook weer niks….

De rechtbank is dus blind. Ik stel dat de lagere rechtbank niet bevoegd is en heb dit ook in beroep (op papier) ingebracht. Immers ik woonde in Nederland, hield me in Nederland niet aan een Nederlandse gerechtelijke beslissing, hetgeen in Nederland niet strafbaar is. Op grond van ook in Tsjechië geldende (althans, volgens de wet) territorialiteitsprincipe (Handvest grondrechten EU) mag Tsjechische rechter me daarvoor niet veroordelen. Volgens de rechter in eerste aanleg dus wel:

Hier maak ik dan ook al sinds 1.4.2015 bezwaar tegen. Als ik me beroep op EU recht, dan kan het antwoord niet zijn “maar volgens Tsjechisch recht”, waarbij ook dat zelfs niet klopt.
Het Tsjechisch strafrecht omschrijft heel nauwkeurig wanneer afgeweken mag worden van het territorialiteitsprincipe (terrorisme, kinderporno, etc., dit is in lijn met internationale verdragen), in de omschrijving ontbreekt het niet betalen van alimentatie. (art. 7 van de Tsjechische strafwet).

Als de rechtbank wil dan kan men via Europese procedures dit soort gegevens opvragen in strafzaken. Nederland zal daar dan wel of niet aan meewerken. Nu heeft men een rechtshulpverzoek ingediend in Nederland waarbij ik op het politiebureau een vragenlijst kreeg. En inderdaad daar heb ik beperkt aan meegewerkt, want waarom zal ik meewerken aan vragen van een daartoe niet bevoegde rechtbank?
Bovendien is vermogen niet relevant voor alimentatie, hooguit de jaarlijkse winst uit vermogen.
Verder is dit in de onderliggende civiele zaak allemaal behandeld. Dossier aanwezig in rechtbank.

Vervolgens gaat het helemaal fout met de motivatie:


We spreken over 2008-2010, werkgever ging failliet aan begin van de economische crisis. Ik woonde in Nederland, kreeg een WW uitkering. Het UWV zag toe op mijn sollicitatieplicht. Blijkbaar erkent de rechtbank niet de beslissingen van het UWV dat ik voldoende solliciteerde? Dit is kwalijk. Want Nederland is ook een EU-lidstaat, dan mag Tsjechië dus helemaal niks zeggen over of ik wel of niet voldoende solliciteerde.

En dan springt men opeens naar 2018, dat ik werk heb. Ja, maar de veroordeling gaat over 2008-2010 (en stiekem uitgebreid naar 2013).
Eigenlijk bedoeld men te zeggen dat ik in 2018 naast mijn normale alimentatieplicht ook maar even de achterstand had moeten betalen…..Hoe dan?
Dat van kwaliteitsmanager klopt overigens ook niet. Maar past in de beeldvorming dat ik geld zat heb en gewoon weiger te betalen.

Merkwaardig, ik vraag de rechtbank diverse malen om navolgbare berekeningen naar mijn mogelijkheden tot betalen van alimentatie, deze zijn binnen de EU op grond van het Haags Protocol uit 2007 verplicht, deze worden geweigerd.
Ik heb zelfs het voorstel gedaan aan de kinderen om naar de Nederlandse rechtbank te gaan om daar de alimentatie te laten vaststellen, ze zouden dan elk ook nog een leuk bedrag extra krijgen, de uitkomst heb ik gezegd aan te gaan voldoen.
Dit was uiteraard een heel slecht voorstel…..het werd me verweten dat ik dit voorstel gedaan heb, want heel erg fout. Uiteraard, want dan komt er een uitspraak die alles wat in Tsjechië civielrechtelijk en strafrechtelijk in mijn zaak besloten is, naar de prullenmand verwijst.

De conclusie in beroep is niet verrassend:


Waarbij de leugens nog verder gaan :


Dit is absoluut onjuist!
Ik betaalde alimentatie tot ik werkloos werd, zelfs iets langer. Ook daarna toen ik weer werk had, ben ik begonnen alimentatie te betalen. Tot een Tsjechische deurwaarder dit onmogelijk maakte.
Hoe kan ik uit 360 Euro beslagvrije voet 320 Euro alimentatie betalen als mijn huur 260 Euro is en reiskosten woon werk 200 Euro?
Volgens Tsjechisch civiel en strafrecht kan dat…..uiteraard zonder de verplichte berekening.

Dit is de kern van de zaak: rechtbank niet bevoegd, verplichte alimentatieberekeningen ontbreken. Daar gaan we niet meer op in….

Zelfs verplichte prejudiciële vragen doen we niet aan:

Nogmaals ik woonde in Nederland, hield me in Nederland niet aan een Nederlandse gerechtelijke beschikking hetgeen in Nederland niet strafbaar is. Dit is dus een Tsjechische nationale zaak. Binnenlands recht. Heeft niks met EU recht te maken volgens inmiddels een stuk of 10 Tsjechische rechters.
Laat dit even op u inwerken.

Dat berekeningen naar mogelijkheden van de alimentatieplichtige binnen de EU verplicht zijn, daar wil men uiteraard geen verplichte vragen aan het Europese Hof van Justitie over stellen want in Tsjechië wordt niks berekend. Het is willekeur.
Zie ook: https://eelze.nl/2019/07/13/rechtspraak-in-tsjechie-is-willekeur-wetenschappelijk-onderbouwd/
en : https://eelze.nl/2020/01/18/berekening-verplicht/

Mijn beroep werd dan ook verworpen:

Dus zonder de mogelijkheid mij voor de rechtbank te verweren in beroep: veroordeeld tot 12 maanden gevangenisstraf. Onvoorwaardelijk.


Hier de hele uitspraak.